Item

Abstract

Het eerste deel van de titel van de afscheidsrede van Anne Cutler vormde ook de titel van haar oratie aan de Radboud Universiteit Nijmegen, in 1996. De strekking van het toenmalige betoog was dat de psycholinguïstiek vergelijkend te werk moet gaan; alleen door de menselijke verwerking van verschillende talen in kaart te brengen, en de verwerking van de ene taal met die van de andere taal te vergelijken, is de menselijke verwerking van taal in het algemeen te doorgronden. Inmiddels is zulke taalvergelijking een wijdverbreide psycholinguïstische methode. Vergelijking tussen het gebruik van twee talen tegenover die van één taal is in dit vak ook goed vertegenwoordigd. En sinds kort staat ook de vergelijking tussen de taalverwerking van de ene tegenover de andere individuele taalgebruiker op de wetenschappelijke agenda. In haar afscheidsrede pleit Cutler voor nog een vierde vorm van vergelijking: nieuwe onderzoekstechnieken bieden mogelijkheden om bij dezelfde gebruikers de verwerking van de ene (bijvoorbeeld de perfect beheerste) taal tegenover de andere (bijvoorbeeld een bijna vergeten) taal te vergelijken. Cutlers afscheidsrede is dus geen einde: eerder een nieuw begin. Biografie Anne Cutler (Melbourne, Australia, 1945) neemt met deze rede afscheid als hoogleraar Vergelijkende psycholinguïstiek aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Vanaf 1993 was zij tevens een van de directeuren van het Max Planck Institute for Psycholinguistics in Nijmegen. In 1999 ontving Cutler een Spinozapremie van de Nederlandse organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek. Met die premie maakte zij de totstandkoming van het baby research center, verbonden aan de Radboud Universiteit, mogelijk.